The Killing Fields en Tuol Sleng... Niet voor gevoelige kijkers!!

Gisteren was om het zachtjes uit te drukken en iets of wat verloren dag! 9 uur onderweg geweest voor een 350km, ja dan toch liever het wegen netwerk van bij ons... Toch was er even wat hoop toen we zagen dat er wifi aan boord zou zijn, maar die werkte jammer genoeg dus niet...  wat we dan ook iets of wat overbodig vonden was de televisie met karaoke...  Ach ja niet veel te vertellen buiten dat je wel min of meer van dichtbij kunt zien in wat voor omstandigheden ze hier leven!

Vandaag zijn we dan de Killing Fields gaan bezoeken! Eigenlijk niet zo een aangename ervaring als je weet wat hier allemaal gebeurd is toen Pol Pot als leider van het rode khmer regime hier aan de macht was ... Zoals de naam het dus al zegt, is dit de plaats waar ze de gefolterden heen brachten vanuit S-21 (Tuol Sleng). 17000 mensen zowel vrouwen en ook kinderen en zelfs baby's zijn hier gruwelijk om het leven gebracht en gedumpt in een van de 129 massagraven die ze hier hebben terug gevonden! 

De dag van vandaag is dat ook nog steeds zichtbaar met de beenderen en kledingstukken die hier en daar nog steeds naar boven komen na de moesson regens. Tijdens het regime van Pol Pot zijn hier in Cambodja bijna 2 miljoen mensen om het leven gebracht! Dat was bijna 1 op 4... gruwelijke gedachte en eigenlijk nog niet zo gek lang geleden! 

Na de Killing Fields van Choeung Ek werden we met de tuk-tuk richting het genocide museum van Toul Sleng gebracht! Ook beter gekend als Security prison 21. Deze voormalige school werd in 1975 omgebouwd tot gevangenis waar iedereen, waarvan men dacht ook maar enige bedreiging te vormen voor het regime van de de rode khmer, werd gefolterd met uiteindelijk altijd de dood als gevolg! Was het niet hier dan werden ze met 100den tegelijk naar de Killing Fields gebracht per vrachtwagen... Na de bevrijding van het Vietnamese leger in 1978 waren er maar 7 gevangenen die het er hier levend vanaf gebracht hebben. De leefomstandigheden hier waren werkelijk erbarmelijk! Gedurende het bezoek aan beide plaatsen hebben we dan ook amper iets tegen elkaar gezegd! Verschrikking alom! De beelden spreken weer voor zich... 

Voor de rest van de dag hebben we het maar wat laten hangen en hebben we de hele namiddag gevuld in de rooftopbar van onze hostel met kaartspelletjes en lekker relaxen in de confi zeteltjes...